Dag 3: De kikkerwandeling en Domaine Provincial de Mirwart

Zondag 28 juli 2024

Om 7u30 worden we wakker. De kids hebben heel de nacht doorgeslapen in dezelfde kamer. Beginnersgeluk of een geslaagd experiment? Het geeft ons alvast goede moed voor de vakantiereizen in de toekomst, waarbij we slechts 2 slaapkamers nodig zouden hebben. We staan met de kids op en gaan naar beneden. Tom gaat nog snel naar de bakker en neemt Jasper mee. Ik geef Jonas alvast zijn flesje melk en zet de ontbijttafel klaar. Tom en Jasper zijn terug en we ontbijten samen met mijn ouders. Om 8u45 starten we met de ochtendwasjes en om 9u35 vertrekken we met de auto's naar het Provinciaal Domein van Mirwart. We parkeren de auto's op een ruime parking waar zich vele plasjes bevinden. Jasper mag zijn regenlaarsjes aandoen en Jonas gaat in de wandelrugzak. Het is eerst even zoeken waar de wandeling start, alsook ligt het overal nog goed nat van de regen. Het deert Jasper niet om in het water te wandelen. 

De wandeling die op de planning stond is enorm dichtbegroeid. We besluiten om de kikkerwandeling te volgen. Hoelang deze wandeling is, weten we eigenlijk niet. Er ligt op sommige plaatsen nog modder, maar iedereen kan goed meewandelen met Jasper als leider. 







Zolang er stenen en water aanwezig zijn op de wandeling, is de Jasper duidelijk in zijn nopjes. Een bepaald deel van de wandeling moeten we terug afdalen. Ons mama doet dat keigoed die afdaling. Uiteindelijk wandelen we onder het treinspoor en naast een riviertje. Jasper neem ik stevig bij de hand, want de stenen vliegen in het water. 





Jonas wilt enkel vooruit gaan op de wandeling. Staan we te lang stil, begint hij te klagen. Eens we wandelen is Jonas in zijn nopjes. 


We wandelen verder langs de rivier en Jasper begint al een beetje moe te worden. Heel af en toe draag ik hem in mijn armen. Maar die stenen en het water geven hem alsnog een energieboost. 



Bij de brug poseren we nog even voor enkele selfies en om stenen in het water te gooien. 





Na het oversteken van de brug wandelen we naar boven richting het kasteel van Mirwart. Jasper vraagt om gedragen te worden door mij, oma en nonkel Ruben. Jonas valt ondertussen in slaap in de wandelrugzak. 





We wandelen langs de zijkant van het kasteel, dat overigens nu een hotel is geworden. 





Tom, papa, Rich en Jonas gaan reeds terug om de auto's te halen. Robin is gebleven bij de auto's, aangezien die zich niet goed voelde. Jasper, Ruben, mama en ik blijven nog even bij het kasteel en we bekijken het mooi uitzicht rondom het kasteel. 


Aan de ingang van de lange oprit, zien we zelfs een geitje staan. Jasper loves goats. Na alsook de handjes nog even in het water te dobberen, arriveren onze taxi's. Nu rijden we door naar het Eurospace Center om samen te gaan eten. De keuze is op dit type restaurant gevallen, aangezien met Jonas iets gaan eten op dit moment een echte ramp is. Helaas zelfs hier, slaagt hij er in om de boel op stelten te krijgen. Het eten smaakt hem weer niet en huilbuien volop. Mijn papa en ik wandelen dan ook veel rond met Jonas. Hij eet slechts enkele vleesjes en gooit daarna alles op de grond. Van een temperament gesproken... Welkom peuterkoppige neen - fase... De space burger smaakt dan ook minder goed, na het gekrijs van Jonas. 


Tussendoor moeten we om de beurt even wandelen met Jonas. Ons papa, Rich en ik wandelen met Jonas rond. Die pijn aan zijn tanden moet weer ondraaglijk zijn. Jasper eet nog flink mee van zijn frietjes en vleesbal. Daarna gaat Rich met Jasper naar de speeltuin. Wij eten verder en na de maaltijd ga ik met Jonas naar Jasper en Rich. Jasper amuseert zich heel goed op de speeltuin. Na een 15 - tal minuten is iedereen aanwezig op de speeltuin. 






Het is echter heel warm op de speeltuin en de kids hebben nood aan een dutje. We vertrekken en wandelen richting de parking naar onze auto's toe. Helaas gebeurd er iets. Tom speelde vliegtuigje met Jonas, maar botste tegen een paal en viel met een serieuze klap op de grond. Wetende dat hij Jonas vast had, ging mijn aandacht meteen uit naar Jonas. Gelukkig kon Tom nog draaien of Jonas ging ook hard op de grond gevallen zijn. In paniek van Jonas en kwaad naar Tom toe, was ik er vanbinnen heel slecht aan toe. We vertrekken en Jonas is gelukkig na een lange huilbui weer ok. Tom heeft enorme schaafwonden en een ferme bloeduitstorting aan de zijkant van zijn ribben. We rijden terug naar het vakantiehuisje, ik rij met de auto en ben heel kwaad op Tom. Terug in het vakantiehuisje, gaan de kids naar bed. Ik haal ontsmettingsspray en pijnstiller voor Tom. Het was een zeer onaangenaam voorval, dat nog veel slechter had kunnen aflopen. Iets voor 16u zijn de kids terug wakker en spelen we in de tuin met de ballen en het buitenspeelgoed. 







De kids eten een yoghurtje en fruit. Rond 18u eten we boterhammen. Jonas wilt weer niet eten. De kids gaan in bad, maar Jonas krijst alles bij elkaar. Sinds vorige week heeft Jonas ook een trauma opgelopen voor water. Het zwembad bij mijn ouders is hem niet goed bevallen. De badring hebben we niet mee, aangezien hij al stevig genoeg is om zonder de badring in badje te gaan. Helaas is het badplezier enkel nog voor Jasper. De kids krijgen na hun wasje hun vertrouwde melkflesje. Jonas is weer vrolijker, maar bij het bedritueel willen de kids niet slapen. Pas om 20u15 blijven de kids slapen en kan Tom naar beneden komen. Door de omstandigheid van de val met Jonas heb ik nood om even op wandel te gaan. Tom komt mee en we wandelen vanuit het huisje een klein uurtje in het bos. Even alles loslaten en praten. 



Na de wandeling frissen we ons op en gaan we rond 23u slapen. De kids slapen nog mooi samen op de kamer. Morgen bezoeken we het Wildpark. 

Weer: 26 °C, zonnig en warm

Reacties

  1. Opgelucht dat de val geen ernstige gevolgen had, hoop dat Tom zijn verwondingen al wat genezen zijn! Een ongeluk gebeurt snel, stoeien of niet. Vallen kun je altijd! Ik heb alvast genoten van de foto’s van de prachtige natuur en schattige kindjes en de familiefoto’s zijn super!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten